Η φιλοσοφία του Αριστοτέλη
Πώς όμως σκεπτόμενοι άλλοτε πράττουμε και άλλοτε δεν πράττουμε, και κινούμαστε, και δεν κινούμαστε; Φαίνεται πως συμβαίνει το ίδιο περίπου και όταν διανοούμαστε και συλλογιζόμαστε για πράγματα αμετάβλητα (όπως τα μαθηματικά). Συνεχίστε την ανάγνωση του «Πότε και πώς πράττουμε»
Μένει λοιπόν να εξετάσουμε πώς η ψυχή κινεί το σώμα, και ποια είναι η αρχή της κινήσεως του ζώου. Διότι στα υπόλοιπα, αν εξαιρέσουμε την κίνηση του σύμπαντος, η κίνηση προκαλείται από τα έμψυχα, αρκεί να μην κινούνται το ένα από το άλλο με το να προσκρούουν το ένα στο άλλο. Γι’ αυτό και όλες οι κινήσεις τους έχουν πέρας. Και προπαντός οι κινήσεις των εμψύχων. Διότι όλα τα ζώα και κινούν και κινούνται για κάποιον σκοπό, ώστε πέρας σ’ αυτά κάθε κινήσεως είναι αυτό: ο σκοπός. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Πώς η ψυχή κινεί το σώμα και ποια η αρχή της κινήσεως του ζώου»
Φαίνεται πάντως πως δύο είναι αυτά που κινούν: ή η όρεξη ή ο νους, αν θα θεωρούσε κανείς τη φαντασία ως ένα είδος νοήσεως. Διότι πολλοί, αντίθετα από την επιστήμη, ακολουθούν τις φαντασίες, και εκτός αυτού στα άλλα ζώα δεν υπάρχει νόηση ούτε συλλογισμός, αλλά φαντασία. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Τι είναι αυτό που μας κινεί»
Επειδή όπως ακριβώς σε ολόκληρη τη φύση υπάρχει αφ’ ενός μεν η ύλη στο κάθε γένος πραγμάτων (και αυτή είναι δυνάμει όλα εκείνα τα πράγματα), και αφετέρου το αίτιο και ποιητικό, υπό την έννοια ότι ποιεί τα πάντα, όπως έχει συμβεί στην τέχνη έναντι της ύλης, έτσι και στη ψυχή είναι ανάγκη να υπάρχουν αυτές οι διαφορές. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Περί του ενεργητικού νου της ψυχής»
Αν όντως υπάρχει η φαντασία κατά την οποία λέμε πως μία παράσταση μας συμβαίνει και όχι όταν λέμε κάτι μεταφορικά, τότε είναι κάποια δύναμη ή ικανότητα, με βάση την οποία κρίνουμε και λέμε την αλήθεια ή ψέματα. Τέτοιες είναι η αίσθηση, η δοξασία, η επιστημονική γνώση, ο νους. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Τι είναι φαντασία»
Ώστε πρώτα θα πρέπει να μιλήσουμε για την τροφή και τη γέννηση. Διότι η θρεπτική ψυχή και στα άλλα πλάσματα υπάρχει, και από τις δυνάμεις της ψυχής είναι η πιο κοινή και πρώτη, βάσει της οποίας υπάρχει η ζωή σε όλα τα ζώντα. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Με ποιον τρόπο μετέχουν τα θνητά του αιωνίου και θείου»
Λέμε λοιπόν ότι ένα από τα γένη των όντων (δέκα κατηγορίες) είναι η ουσία. Αυτή δε (ως απλή) διαιρείται σε δύο μέρη: το μεν ως ύλη, αυτό δηλ. που αυθύπαρκτο δεν είναι ένα τάδε πράγμα (διότι στερείται του είδους), το δε ως μορφή και είδος, σύμφωνα με την οποία ένα πράγμα, από τη στιγμή που τη λαμβάνει, λέγεται ότι είναι το τάδε πράγμα, και κατά τρίτο λόγο (ως σύνθετη) το εκ τούτων (δηλ. το συναμφότερον, το εκ του είδους και της ύλης). Συνεχίστε την ανάγνωση του «Τι εστί ψυχή»
