Κατηγορία: Φυσικά

Ας μιλήσουμε για τη γένεση και την αλλοίωση και σε τι διαφέρουν, μιας και λέμε ότι αυτές οι μεταβολές διαφέρουν μεταξύ τους. Επειδή λοιπόν ένα πράγμα είναι το υποκείμενο και ένα άλλο το πάθος κατά το οποίο πάσχει ένα πράγμα και που εκ φύσεως λέγεται (κατηγορείται) κατά του υποκειμένου. Και επειδή συμβαίνει καθένα από αυτά τα δύο να μεταβάλλει, αλλοίωση έχουμε, όταν το υποκείμενο, μολονότι είναι αισθητό και υπομένει, μεταβάλλει κατά το πάθος, είτε αυτά είναι αντίθετα είτε ενδιάμεσα. Π.χ. το σώμα υγιαίνει και πάλι καταβάλλεται, παρότι υπομένει το ίδιο, και ο χαλκός ενώ είναι στρογγυλός, άλλοτε είναι γωνιώδης όντας ασφαλώς ο ίδιος. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Σε τι διαφέρει η γένεση από την αλλοίωση»

Αυτό του οποίου τίποτε δεν μένει έξω, αυτό είναι πλήρες και ολόκληρο. Διότι έτσι ορίζουμε το ολόκληρο (ολοκληρωμένο), αυτό του οποίου τίποτε δεν απουσιάζει, π.χ. άνθρωπος ολόκληρος ή κιβώτιο. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Το πλήρες και το ολόκληρο»

Μάταια λέγονται πως είναι εκείνα, στα οποία δεν αποβαίνει ο σκοπός για τον οποίο γίνονται, λ.χ. αν το βάδισμα γίνεται χάριν της κενώσεως του εντέρου. Εάν δεν συνέβη στον βαδίσαντα, λέμε ότι μάταια βάδισε και ότι το βάδισμα ήταν μάταιο, ωσάν αυτό να είναι το “μάταια”, αυτό που εκ φύσεως γίνεται για κάτι άλλο, αλλά αποτυγχάνει του σκοπού. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Πώς λέγεται το «μάταια»»

Επειδή κάθε τι που γίνεται ή από κάτι που υπάρχει γίνεται ή από κάτι που δεν υπάρχει, και μιας και από τα δύο αυτά είναι αδύνατον να γίνεται, αφού ούτε από αυτό που υπάρχει είναι δυνατόν να γίνει (διότι ήδη υπάρχει), ούτε από αυτό που δεν υπάρχει (διότι είναι αδύνατον να γίνει κάτι από κάτι που δεν προϋπάρχει), θεώρησαν κάποιοι εύλογο είτε ότι κανένα από τα πράγματα ούτε γίνεται ούτε φθείρεται, είτε ότι υπάρχει αυτό που δεν υπάρχει. Εμείς, ωστόσο, θα λύσουμε την απορία τους, αφού πρώτα αρχίσουμε λέγοντας με πόσους τρόπους λέγεται το ον (αυτό που υπάρχει). Συνεχίστε την ανάγνωση του «Πώς μπορεί να γίνει κάτι εκ του μη όντος»