Η φιλοσοφία του Αριστοτέλη
Ρήμα είναι αυτό που σημαίνει επιπροσθέτως χρόνο, κανένα μέρος του οποίου δεν σημαίνει κάτι χωριστά. Είναι δε γνώρισμα των πραγμάτων που λέγονται για κάτι άλλο. Λέγω, λοιπόν, πως σημαίνει επιπροσθέτως χρόνο. Παραδείγματος χάριν η υγεία είναι όνομα, το υγιαίνει ρήμα. Διότι σημαίνει επιπλέον αυτό που υπάρχει τώρα. Και είναι πάντοτε γνώρισμα των πραγμάτων που υπάρχουν κάπου, π.χ. των καθ’ υποκειμένου. Συνεχίστε την ανάγνωση του “Τι εστί ρήμα”
Το όνομα, λοιπόν, είναι μια σημαίνουσα φωνή κατά συνθήκη άνευ χρόνου, κανένα μέρος εκ της οποίας δεν σημαίνει κάτι από μόνο του ξεχωριστά. Διότι και στο Κάλλιππος το ίππος τίποτε δεν σημαίνει αυτό καθεαυτό, όπως στο λόγο το καλός ίππος. Συνεχίστε την ανάγνωση του “Τι εστί όνομα”
Αναφορικά με το τι είναι έλεγχος και πού στοχεύουν οι σοφιστές, ο Αριστοτέλης στους Σοφιστικούς Ελέγχους λέει: Πρώτον θα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν μας τι στοχάζονται όσοι ανταγωνίζονται και διαφιλονικούν στις συζητήσεις. Πέντε είναι αυτά στον αριθμό: o έλεγχος, το ψεύδος, το παράδοξο, ο σολοικισμός και πέμπτον το να κάνουν τον συνομιλητή τους να φλυαρεί. Συνεχίστε την ανάγνωση του “Τι είναι έλεγχος και πού στοχεύουν οι σοφιστές”
Απ’ όσα υπάρχουν, άλλα λέγονται κατά ενός υποκειμένου (καθ’ υποκειμένου) και δεν είναι σε ένα υποκείμενο (εν υποκειμένω), π.χ. ο άνθρωπος καθ’ υποκειμένου λέγεται του τάδε ορισμένου ανθρώπου, αλλά δεν είναι σε ένα υποκείμενο· άλλα, ενώ είναι σε ένα υποκείμενο, δεν λέγονται κατά ενός υποκειμένου. Συνεχίστε την ανάγνωση του “Ποια η διαφορά μεταξύ καθ’ υποκειμένου και εν υποκειμένω”
Ότι η ηθική αρετή, λοιπόν, αφορά τα ευχάριστα και τα λυπηρά, είναι εμφανές. Κι επειδή το ήθος, όπως και το όνομα φανερώνει, από το έθος έχει την ανάπτυξη, και καθώς εθίζεται αυτό που άγεται από αγωγή μη έμφυτη με το να κινείται πολλές φορές κατά έναν τρόπο — έτσι έχει λοιπόν αυτό που δύναται να ενεργεί, αυτό που δεν βλέπουμε στα άψυχα (αφού ακόμη κι αν ρίξεις χιλιάδες φορές μια πέτρα πάνω, ουδέποτε αυτή θα ανέλθει χωρίς βία) — γι’ αυτό έστω το ήθος ποιότητα ψυχής κατά λόγο επιτακτικό, του άλογου μεν μέρους της ψυχής, που δύναται όμως να ακολουθεί το λογικό. Συνεχίστε την ανάγνωση του “Τι το ήθος”
Όσον αφορά την ανασκευή μιας κατηγορίας, ένας τρόπος είναι να επιχειρείς απ’ όπου θα μπορούσες να διαλύσεις την κακή ιδέα που έχει σχηματιστεί για το άτομό σου· διότι δεν διαφέρει καθόλου αν αυτή η ιδέα έχει εκφραστεί ανοιχτά ή όχι, ώστε τούτο αποτελεί έναν γενικό κανόνα. Συνεχίστε την ανάγνωση του “Πώς αντιμετωπίζεις μια κατηγορία”
Τέλειο λέγεται κατά έναν τρόπο αυτό στο οποίο δεν υπάρχει κάτι που να μπορείς να βρεις εκτός του μήτε ένα μέρος, π.χ. τέλειος χρόνος ενός πράγματος είναι αυτός στον οποίο δεν είναι δυνατόν να λάβει κανείς εκτός κάποιον χρόνο που να είναι μέρος τούτου του χρόνου. Συνεχίστε την ανάγνωση του “Τι λέγεται τέλειο”
