Το πλήρες και το ολόκληρο

The complete and the whole

 

Αυτό του οποίου τίποτε δεν μένει έξω, αυτό είναι πλήρες και ολόκληρο. Διότι έτσι ορίζουμε το ολόκληρο (ολοκληρωμένο), αυτό του οποίου τίποτε δεν απουσιάζει, π.χ. άνθρωπος ολόκληρος ή κιβώτιο.

Και ό,τι ισχύει για τα επί μέρους ολόκληρα, το ίδιο ισχύει και για το κυρίως ολόκληρο, όπως το σύμπαν του οποίου τίποτε δεν είναι έξω. Όποιου όμως υπάρχει απουσία έξω, δεν είναι όλον, οτιδήποτε κι αν απουσιάζει.

Το ολόκληρο και το πλήρες ή είναι εντελώς τα ίδια ή παραπλήσια στη φύση. Και τίποτε δεν είναι πλήρες, αν δεν έχει τέλος· το δε τέλος είναι πέρας.

(Φυσικά 207a.8 έως 207a.14)

Οὗ δὲ μηδὲν ἔξω, τοῦτ’ ἔστι τέλειον καὶ ὅλον· οὕτω γὰρ ὁριζόμεθα τὸ ὅλον, οὗ μηδὲν ἄπεστιν, οἷον ἄνθρωπον ὅλον ἢ κιβώτιον. ὥσπερ δὲ τὸ καθ’ ἕκαστον, οὕτω καὶ τὸ κυρίως, οἷον τὸ ὅλον οὗ μηδέν ἐστιν ἔξω· οὗ δ’ ἔστιν ἀπουσία ἔξω, οὐ πᾶν, ὅ τι ἂν ἀπῇ. ὅλον δὲ καὶ τέλειον ἢ τὸ αὐτὸ πάμπαν ἢ σύνεγγυς τὴν φύσιν ἐστίν. τέλειον δ’ οὐδὲν μὴ ἔχον τέλος· τὸ δὲ τέλος πέρας.


Απόδοσις κειμένου: Κότσαλης Α. Γεώργιος